POESIA | Rei Seely 20/12/2023 - 12:35
Filosopoesia
Nós vivemos num século de raciocínio mentiroso
Cheio de complexo agressivo
Onde a realidade fica ilusória na mente
O medo do outro se apaixona no vazio prejulgado
A ignorância da afirmação do ser fraternal refutado
A alma se perde no infinito concreto
Nos céus dos deuses que riem na luxúria finita
E a satisfação de viver sem morrer
Sob o raio do sol da riqueza.
Tudo é perplexo
A vida na tristeza
A morte na alegria
Morrer não pode ser triste
Porque é a inexistência
Uma existência que percebe
No zoé político que ninguém revê.
O caminho de descartar a loucura da existência
É simples morrer para reviver
Se morrer tem a reencarnação
A realidade é a redenção
Ou seja seu ser reencarnado
É o pecado miserável perpétuo da resistência.
A história nos ensina a sociologia da existência dos
[povos
A geografia limita as superfícies dos territórios
E a filosofia nos joga na loucura da existência para
[resolver problemas.
Filozopwezi
Nou ap viv nan yon syèk avèk rezon manti
ranpli avèk anpil konplèks agresif
kote reyalite a rete imajinè nan sèvo
Pè lòt la pasyone nan vid prejije
Inyorans afimasyon rekonesans frè ak sè yo refite
Nanm pèdi nan enfini konkrè
Nan syèl bondye yo k´ap ri nan liks fini an
epi satisfaksyon pou nou viv san mouri
anba reyon solèy richès la.
Tout se konplèks
lavi nan tristès
lanmò nan lajwa
mouri pa kapab tris
paske nou pa konnen li
yon egzistans ke nou wè
nan zoe politik pyès moun p´ap rewè.
Chemen pou jete foli ekzistans lan
li senp mouri pou reviv
si lanmò genyen reyenkanasyon
reyalite a se redanmsyon
oubyen nou se yon èt reyenkane
ki se peche mizerab pèpetyèl rezistans lan.
Istwa ansenye nou sosyoloji egzistans pèp yo
Jewografi limite sipèfisi tèritwa yo
epi Filozofi jete nou nan foli egzistans pou rezoud
[pwoblèm yo.
Haitiamo
Eu me torno
Um objeto nojento
Nos olhos do outro
Na sociedade onde a pele é cérebro
E o abutre toma assalto
Sobre meu corpo negro.
Minha cor não é falha
Então a vida é selo
Rico ou pobre
Branco ou Negro
Estamos no mesmo barco
Sentimos o mesmo frio
Neste mesmo eco ar-dente.
Mesmo se o dia social faz piada
Sobre meus cabelos crespos
Eu controlo meu ego
Porque a noite louca me narra fada.
Beleza ou coisa
Grana é rosa
E o mundo está em over-dose
Temos o mesmo oxigênio
Mas de gênio diferente
O ódio é sempre em nossas veias venenosas
Que alimentam as dores de pena.
Sou negro
Neste espelho social onde meu refúgio
É uma presa racial
Que exalta nas calçadas de Curitiba
Eles nos tratam como escórias
Deste mundo imundo cheio de eleitores fascistas Que elegem presidente racista
Para sujar minha resistência.
Quem não quer ouvir e ler meus versos de eloquência
A poesia sincroniza com minha vida.
Renmen Ayiti
Mwen tounen
yon objè repinyan
devan zye lòt la
nan soyete kote koulè po se sèvo
epi enbesil pran daso
sou kò nwè mwen an.
Koulè mwen pa yon defo
paske lavi a se yon so
rich oubyen pòv
blan oubyen nwa
nou nan menm bato
nou santi menm fredi
nan menm eko lè cho a.
Menmsi jounen an ap fè rizib
sou cheve grenn mwen yo
mwen ap kontwole ego mwen
paske lannwit fòl ap rakonte mwen blag.
Bote oubyen choz
lajan se woz
epi mond lan sou dozaj
nou genyen menm oksijèn
men diferan jèn
rayisans toujou nan venn pwazon nou yo ki alimante doulè pèn yo.
Mwen se nèg
nan mirwa sosyal la kote refij mwen an se yon pwa rasyal
ki ap voye sant sou twotwa Curitiba yo trete nou kòm rejè sosyal
nan mond enpwòp sa a plen elektè fasis k´ap eli prezidan rasis
pou sali rezistans mwen.
Sila ki pa vle tande epi li vè elokans mwen yo pwezi senkwonize avèk lavi mwen.
Na memória do presidente haitiano Jovenel Moïse que foi assassinado pela Negrocracia Política Haitiana.
Minha sangue
O tempo quer falar
a alma deve rezar
o sol vai molhar
O amor está escolhendo
a chuva está militando
a tristeza está cantando
o mar vai suar.
A fome está amassando
o vento vai salgar
quando a luz vai iluminando.
Nan memwa prezidan Jovenel Moïse ki te asasine pa sistèm politik Negwokrasi Ayisyèn lan.
San mwen
Tan an vle pale
nanm dwe priye
sòlèy pral mouye.
Lanmou ap triye
lapli ap milite
tristès ap chante
lanmè pral swe.
Grangou ap sire
van pral sale
pandan l'ap klete.
Ontopoesia
Sou negro bem duro
sou feio bem feito.
Sou gordo bem ando
sou magro bem amargo.
Sou homo bem como
o tudo de mim em você.
Ontopwezi
Mwen nèg byen di
mwen lèd byen fèt.
Mwen gwo byen mwen mache
mwen mèg byen amè.
Mwen gwo byen mwen mache mwen mèg byen amè.
Mwen omoseksyèl byen kòman tout mwen nan ou.
Rei Seely, poeta, escritor e professor haitiano. Formado em Letras, Filosofia e Gestão Pública. Mestrado em Direitos Humanos e Políticas Públicas (PUCPR). Doutorado em Educação (UFPR).
Rei Seely, ayisyen. Poèt, ekriven, pwofesè. Fòme nan Lèt, Filozofi ak Jesyon Piblik. Metriz Dwa Moun ak Politik Piblik yo (PUCPR). Doktora nan Edikasyon (UFPR).